De procedure

De procedure in kort bestek

Uitgangspunten bij mediation zijn vrijwilligheid en vertrouwelijkheid. Partijen en ook de mediatior, verbinden zich vooraf tot geheimhouding: alles wat in deze vertrouwelijkheid (en dus veiligheid) op tafel komt blijft binnenskamers. Wat ter sprake is gekomen in een mediation, mag ook niet in een eventuele latere procedure worden gebruikt. Vanuit deze veiligheid kan begonnen worden met het onderzoek naar het probleem of de problemen en kan gezocht worden naar een oplossing.

1. Intakegesprek

Als partijen overeengekomen zijn hun verschil van mening via mediation op te lossen, tekenen zij én de mediator een mediationovereenkomst. Daarin spreken ze af een serieuze poging te doen het geschil via mediation gezamenlijk op te lossen. Bereidheid van beide kanten is daarbij een sleutelwoord. Elke partij heeft in mediation een inspanningsverplichting en geheimhoudingsplicht.

2. Exploratiefase

Onderzocht wordt wat de problemen van beide partijen zijn en de eventueel daaronder liggende zaken of gevoeligheden.
Tijdens mijn mediation opleiding zei een docent over deze fase:
“Je kunt pas beginnen met het bouwen van een brug als je de omvang van de kloof kent.”

3. Onderhandelingsfase

Daarin kan de mediator een belangrijke rol spelen, zonder dat hij zich bemoeid met de uitkomst, die partijen wensen.

4. Afsluitingsfase

Dit is de sluitsteen van de mediation, waarin een vaststellingsovereenkomst, met daarin de voor beide partijen overeengekomen en bindende afspraken, door hen wordt ondertekend.